Rond mijn 58e heb ik een opleiding tot gids gevolgd bij Toerisme Vlaanderen. Een zware opleiding waar heel wat bij komt kijken. Nadien sloot ik me aan bij de gidsenvereniging van Zuidwest – Brabant. Toen ik op de Tramsite een gidsbeurt gaf voor de gidsen van de vereniging, werd ik gecharmeerd door deze plek. Ik ben blijven ‘plakken’, zoals dat heet. Ik ben hier gids en doe klusjes allerhande. Binnen de vzw Buurtspoorwegen nemen vrijwilligers als Pierre, Roger en Robert sleutelposities in. Zij kennen site op hun duimpje. Ik steek bijzonder veel van hen op.

Ik speelde 12 jaar lang, als verdediger bij Beerschot. Als voetballer leer je omgaan met allerlei andere nationaliteiten. De ervaring die ik toen op deed, komt nog steeds van pas. Als gids moet je bijvoorbeeld over de nodige dosis empathie beschikken. Ik leer mijn publiek graag kennen om hen met de voor hen gepaste informatie over onze site te dienen.

Mijn vrouw is enkele jaren geleden overleden. Het vrijwilligerswerk op de site was de ideale uitlaatklep. Het hielp mijn gedachten te verzetten. Op 22 maart 2016 raakte ik gewond bij de aanslag op Zaventem. Ook die zwarte dag kon ik een plaatsje geven dankzij mijn werk hier. De kameraadschap onder de vrijwilligers is groot.

Voor een gidsbeurt kijk ik altijd waar een groep van afkomstig is. Het is interessant om de link te leggen met de buurtspoorwegen uit hun regio. Dat creëert betrokkenheid. Elke buurtspoorweg heeft een eigen verhaal. Reizigers trokken naar Doel om er krab en mosselen te eten. In Vollezele werden Brabantse Trekpaarden op de tramstellen gezet. In Schepdaal werden vooral fruit en groenten vervoerd voor de vroegmarkt in Brussel.

Mijn favoriete locatie is de loods waar alle tramstellen in staan. Dat blijft indrukwekkend. Ze zijn nog allemaal rijwaardig. Stel je voor dat die ooit weer op de site kunnen rond rijden…