Lange tijd zat ik in een rollercoaster en ging aan maximumsnelheid door het leven. Totdat ik er in 2018 werd uit gekatapulteerd met een fysieke en mentale burn-out.

Mijn eerste, echte stappen zette ik opnieuw in 2021 in een wereld waar de tijd is blijven stilstaan: onze tramstelplaats uit 1888! En wanneer ik al helemaal van alle drukte aan het onthaal wens te ontsnappen, duik ik in het archief dat zich op de bovenverdieping van het stations/onthaalgebouw bevindt.

In tegenstelling tot de andere vrijwilligers ben (lees nu: was) ik geen tramliefhebber, maar had het meer voor de wereldgeschiedenis uit de 19de en 20ste eeuw. Dinsdagnamiddag is onze vaste archiefdag. Met ons team zijn we dan aan het werk: het ontsluiten van de archiefstukken en het ordenen van de uitgebreide erfgoedcollectie.

Dat is een hele gevarieerde job: registreren, inventariseren, fotograferen, bewaren, restaureren, digitaliseren om uiteindelijk toegankelijk maken voor het grote publiek.

Er komt zoveel bij kijken dat we soms bijkomend advies en ondersteuning nodig hebben. Dat vonden we bij Zender vzw, de Erfgoedcel Pajottenland-Zennevallei van vroeger. Op schattenjacht: oude zwart-wit foto’s en krantenknipsels, honderd jaar oude administratie, een variatie aan erfgoedobjecten, maar ook persoonlijke verhalen van mensen uit de streek.

Een lievelingstram of -voorwerp heb ik niet echt, want ik ben hier nog steeds op zoek naar de schat der schatten. Wil je mee op avontuur? Dat kan! Meld je aan als vrijwilliger of volg deze vliegende reporter op onze Facebookpagina en/of archieftramsiteschepdaal Instagram.